عنوان کامل پایان نامه :
اثر بخشی آموزش خلاقیت برافزایش نگرش کار آفرینانه بیکاران شهر تهران
تکه هایی از این پایان نامه :
واژه کارآفرین ازکلمه فرانسوی (Entreprendre) به معنای متعهد شدن است .
– فرد کارآفرین کسی است که توانایی تشخیص و ارزیابی فرصتهای کسب و کار را دارد و می تواند منابع لازم را جمع آوری کرده و از آنها بهره برداری نموده و عملیات مناسبی را برای رسیدن به موفقیت پی ریزی کند .
– در فرهنگ وبستر ، کارآفرین فردی تعریف شده است که سازماندهی می کند و خطر مربوط به مؤسسه اش را می پذیرد . (اینترنت، عظیمی، 1386).
– کارآفرین کسی است که با دوری از بی کفایتی های دیگران به کامیابی دست می یابد .
– کارآفرین کسی است که کارهای جدیدی انجام دهد مانند ( ساختن کالای تازه ، ارائه روشی نو در فرآیند تولید ، یافتن منابع جدید ، ایجاد تشکیلاتی نوین در کسب و کار و گشایش بازاری جدید ) و صاحبان سرمایه را نسبت به مطلوبیت نوآوری خویش متقاعد می سازد .
– کارآفرین کسی است که خطر واقع بینانه را می پذیرد زیرا میخواهد که موفق شود .
اگر چه ارائه تعریفی جامع و مانع برای کارآفرینی ، دشوار است اما با توجه به تعاریف یاد شده در این جا تعریفی نسبتاً جامع از کارآفرینی ، و کارآفرین ارائه می شود :
« کارآفرینی پدیده موقعیتی است و فرد کارآفرین انسانی نوآور است که با ذهنیت مثبتی که دارد ، فرصتهای سودآور و کشف نشده را تشخیص می دهد و می کوشد تا ترکیبهای جدیدی از منابع نادر را ارائه کند و با پذیرش خطرهای ناشی از ابتکارات خویش ، با تلاشهایی که انجام می دهد خود و جامعه اش را بهره مند سازد» (احمدپور, 1383).
کارآفرینان کسانی هستند که فرصتهایی را تشخیص میدهند که از نظر دیگران وضعیتی بغرنج یا آشفته جلوه می کند. (کورانکو، [1] ترجمه: عامل محرابی ، 1383)
کارآفرینی :
کارآفرینی موضوعی است میان رشته ای که رشته های مختلفی همچون اقتصاد, روان شناسی , مردم شناسی ,جامعه شناسی و مدیریت بر تکامل آن نقش اساسی داشته اند (احمدپور و مقیمی, 1385).
فرآیندی است که منجر به ایجاد رضایت مندی و یا تقاضای جدید می گردد . کارآفرینی عبارتست از فرآیند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از فرصتها .
کارآفرینی چیزی بیش از ایجاد کار است. گرچه این بطور قطع یکی از وجوه مهم آن است، تصویر کاملی از کارآفرینی ارائه نمی دهد، خصوصیاتی همچون جستجو به دنبال فرصتها ، به جان خریدن خطرات و اصرار در تحقق پیوستن ایده ها. در مجموع دیدگاه خاصی را تشکیل می دهد که کارآفرینان را به تصویر می کشند . (کورانکو، ترجمه: عامل محرابی، 1383)
کارآفرین ( مستقل ) :
حالتی است که فردی کسب و کار مستقل ایجاد می کند یا نمایندگی آن را از طریق شناساییی فرصت و بسیج منابع و امکانات لازم بدست می آورد و تمرکز او بر نوآوری و توسعه فرایند ایجادمحصولات یا خدمات جدید است (احمدپور و مقیمی,1385).
فردی که مسؤلیت اولیه وی جمع آوری منابع لازم برای شروع کسب و کار است و یا کسی که منابع لازم برای شروع و یا رشد کسب و کاری را بسیج می نماید و تمرکز او بر نوآوری و توسعه فرآیند ، محصول یا خدمات جدید می باشد(اینترنت، عظیمی، 1386).
به عبارت دیگر ، کارآفرین فردی است که یک شرکت را ایجاد و اداره می کند و هدف اصلی اش سود آوری و رشد است. مشخصه اصلی کارآفرین ، نوآوری می باشد (احمدپور , 1383).
کارآفرینی سازمانی:
فرآیندی است که در آن محصولات یا فرآیندهای نوآوری شده از طریق القاء و ایجاد فرهنگ کارآفرینانه در یک سازمان از قبل تأسیس شده به ظهور می رسند. به تعریفی دیگر : فعالیتهای کارآفرینانه فعالیت هائی است که از منابع و حمایت سازمانی به منظور دستیابی به نتایج نوآورانه برخوردار می باشد(اینترنت، عظیمی، 1386).
در این کارآفرینی یک شرکت یا سازمان , محیطی را فراهم می سازد تا اعضاء بتوانند در امور کارآفرینی مشارکت کنند و طی آن محصولات و خدمات یا فرایندهای نوآورانه از طریق ایجاد فرهنگ کارآفرینی به ظهور برسند (احمد پور و مقیمی, 1385).
کارآفرین سازمانی :
کسی که تحت حمایت یک شرکت ، محصولات ، فعالیتها و تکنولوژی جدید را کشف و به بهره برداری می رساند . کارآفرین ممکن است به گونه ای مستقل عمل کند و یا در درون سازمان ها و شرکتهای موجود کارآفرینی کند و با فعالیتهای نوآورانه خود باعث به وجود آندن ایده ها ، فرآیندها ، روشها ، رویه ها ، کالاها و خدمات نوینی در سازمان شود و به این ترتیب ، موجبات رشد و بالندگی سازمان را فراهم آورده ، بر ثمر بخشی و اثر بخشی آن بیفزاید . کارآفرینان سازمانی کسانی هستند که فکر می کنند کارها را می توان به طریقی دیگر و به نحوی بهتر انجام داد .چنین افرادی با درک محیط ، برای خود ، بینش و آرمانی تعیین می کنند و برای نیل به آرمان خویش با پشتکار و پیگیری ، تلاش می ورزد (سعیدی کیا, 1382).
کارآفرینی شرکتی :
کارآفرینی شرکتی به مفهوم تعهد شرکت به ایجاد و معرفی محصولات جدید ، فرآیندهای جدید و نظام های سازمانی نوین است (سعیدی کیا, 1382).
آموزش :
فراگیری تخصص ها ، مهارتها ، شناخت و آگاهی است که فرد را جهت پذیرش سمت جدید و با انجام وظایف مختلف در مقطع زمانی خاص که از پیش تعیین شده است ، آماده و تجهیز می نماید به تعبیری دیگر : آموزش کوششی است که توسط سازمانها برای تغییر رفتار افراد از طریق فرآیند یادگیری و بخاطر افزایش اثر بخشی آنها صورت می گیرد (احمدپور , 1383).
پس :
کارآفرینی فرآیند خلق چیز جدید و با ارزش است با اختصاص زمان و تلاش لازم در نظر گرفتن ریسکهای مالی ، روانی و اجتماعی و رسیدن به رضایت فردی و مالی واستقلال .
این تعریف بر چهار جنبه اساسی کارآفرینی تأکید می ورزد بدون در نظر گرفتن زمینه کار. نخست ، کارآفرینی مستلزم فرآیند خلق است – خلق هر چیز ارزشمند و جدید این خلق باید برای کارآفرین و مخاطبی که این خلق برای او انجام شده است ارزش داشته باشد (احمدپور, 1383).
کارآفرینی و ا نواع آن :
– پروسه ایجاد ثروت.
– پروسه تخریب خلاق.
– پروسه هدایت به « خلق سازمان جدید » بدون توجه به نوع و پتانسیل سازمان.
– توسعه موقعیتها و اقداماتی نوآورانه همراه با خطر ، چه در سازمانی که قبلاً تأسیس شده یا به صورت آزاد ومستقل .
– روش اداره ای است که فرصتها را بدون در نظر گرفتن منابع موجود و قابل کنترل فعلی ، تعقیب می کند .
– وظایف ، فعالیتها و اعمالی که برای تحقق فرصت شناخته شده و ایجاد سازمانی مناسب با آن ، کمک می کند .
– پروسه ای است فراتر از شغل و حرفه بلکه کارآفرینی یک شیوه زندگی است . به طورکلی ادبیات کارآفرینی نشان می دهد که کارآفرینی در سه زمینه یا قالب ذیل شکل می گیرد :
1- در قالب افرادآزاد وغیر وابسته به سازمان ( کارآفرینان شخصی- کارآفرینی مستقل )[2]
2- در قالب کارکنان سازمان ( کارآفرینان سازمانی – کارآفرینی درون سازمانی )[3]
3- در قالب سازمان ( سازمان کارآفرین – کارآفرینی سازمانی )[4]
( هیسریچ و پیترز ، ترجمه: فیض بخش ، 1383 ).
کارآفرینان مستقل ( شخصی ) :[5]
صاحبنظران و اندیشمندان درباره کارآفرینان مستقل نظرهای متنوعی اظهار داشته اند که متعاقباً به آنها خواهیم پرداخت ولی اساساً سه انگیزه اولیه باعث می شود که کارآفرینان برای خود ، کار کنند که عبارتند از:
- نیاز به پیشرفت ؛
- علاقه به آزادی و استقلال ؛
- احتیاج به رضایت شغلی ؛ (سعیدی کیا, 1382).
کارآفرینان سازمانی[6]
درواژه intrapreneur ، پیشوند intra به معنی within است ، بنابر این intrapreneur یعنی کارآفرینی که در استخدام شرکتی قرار گرفته است و در همه سطوح سازمانی یافت میشود کلمه intrapreneur در حقیقت مخفف Intracorporate entrepreneur است. البته در ادبیات کارآفرینی ، کلمه intraentrepreneur نیز به معنی کارآفرین سازمانی دیده شده است .
در ابتدا اعتقاد بر این بود که کارآفرینها شخصاً صاحب و مالک کار خود هستند ، اما امروزه معتقدند کارآفرین ها می توانند در استخدام شرکتها درآیند ، از همین جا واژه کارآفرین سازمانی[7] به وجود آمد . چنانچه بپذیریم که کارآفرینان مستقل به دلیل استفاده از امکانات مالی و دانش فنی سازمانهای بزرگ به استخدام آنها در می آیند ، در آن صورت کارآفرینان سازمانی و مستقل ذاتاً فرق چندانی نخواهند داشت ، اما هنگامی که فرد کارآفرینی به استخدام سازمانی در می آید به تبع محدوده مسئولیتها و اختیارات سازمانی خود ، نقش دیگری پیدا می کند که کمی با نقش آزاد و مستقل آن تفاوت دارد (سعیدی کیا, 1382).
نقش کارآفرینان در جامعه:
کارآفرینان بعنوان موتور توسعه اقتصادی ، نقشهای مختلفی را در جامعه ایفا می کنند که هر یک از اهمیت ویژه ای برخوردار است . فهرست زیر خلاصه ای است از آثار و نقشهای کارآفرینان در جامعه :
- عامل اشتغال زایی ؛
- عامل انتقال تکنولوژی ؛
- عامل ترغیب و تشویق سرمایه گذاری ؛
- عامل شناخت ، ایجاد ، و گسترش بازارهای جدید ؛
- عامل تعادل در اقتصاد های پویا ؛
- عامل تحول و تجدید حیات ملی و محلی ( کارآفرین فراتر از شغل و حرفه است ، بلکه یک شیوه زندگی است – کارآفرینی همه فعالیتهای بشر را در برمی گیرد ، از شعر گفتن تا رهبری جنگ ) ؛
- عامل کاهش بوروکراسی اداری ( کاهش پشت میز نشینی و مشوق عمل گرایی و ….)
- عامل نوآوری و روان کننده تغییر ؛
- به عنوان یکی از عوامل تولید مثل : زمین ، سرمایه ، انسان و ….
- عامل تحریک ، و تشویق حس رقابت ؛
- عامل ساماندهی منابع و استفاده اثر بخش از آنها ؛
- عامل یکپارچگی و ارتباط بازارها ؛
- عامل رفع خلل ، شکافها ، و تنگناهای بازار و اجتماع (احمدپور,1383).
ویژگیهای شخصیتی کارآفرینان :
آنچه یک فردکارآفرین را از سایر افراد متمایز می کند ، یک مشخصه ی خاص نیست مجموع خصایص و ویژگی ها درتعیین هویت یک کارآفرین و بروز نشانه های کارآفرینی مؤثر است . مجموع این نشانه هاست که سبب می شود درعرف فرهنگ کارآفرینی به شخصی عنوان کارآفرین اطلاق شود. برخی از ویژگی های مشترک و بارز کارآفرینان که در مطالعات روان شناختی به دست آمده است،نشان میدهد که اغلب این افراد دارای روحیه ی ریسک پذیری ، نوآوری (خلاقیت وایده سازی( ، اعتماد به نفس ، پشتکار ، آرمان گرایی ، فرصت گرایی ، نتیجه گرایی و آینده نگری هستند اغلب در کارها پیشقدم می شوند و شدیداً اهل کار و عمل اند .
کارلند[8] و همکارانش اهم ویژگیهایی را که در مورد کار آفرینان مورد بررسی واقع گردیده و تائید شده بودند، جمع آوری نمودند که اهم آنها عبارتند از:
1- نیاز به توفیق [9] 2- تمایل به مخاطره پذیری [10] 3- نیاز به استقلال [11] 4- دارای مرکز کنترل درونی [12] 5- خلاقیت – 6- نوآوری [13]7- اعتماد به نفس [14] 8- دانش فنی [15] (اینترنت عظیمی 1386)
اما برخی از محققان ، کارآفرینان را از ابعاد گسترده تر و دیدگاه های جدیدتری مورد بررسی قرار داده اند و مشخصات زیر را درباره ی آن ها ارائه داده اند :
1- کارآفرینان در صورت لزوم قواعد و قوانین را زیر پا می گذارند.
2- آنها به فرهنگ تشکر و قدردانی از پرسنل واطرافیان خود اعتقاد دارند و آن را به کار می گیرند.
3- نتیجه ی اعمال خود را به راحتی قبول می کنند.
4- اعمال خود را با دیگران مقایسه می کنند.
5- ظرفیت رویارویی با ابهام در حل مسائل را در خود به وجود می آورند.
آآ
6- مدام در حال جست و جو و کسب اطلاعات اند.
7- رابطه ای آنان با اطرافیان و پرسنل اغلب دوستانه و غیر رسمی است .
8- افراد قاطعی اند ؛ به سرعت تصمیم می گیرند و به سرعت به تصمیم خود عمل می کنند.
9- در آنها امید به موفقیت بیشتر از ترس از شکست است.
8- افرادقاطعی اند ؛ بسرعت تصمیم میگیرند و بسرعت به تصمیم خود عمل می کنند.
9- در آنها امید به موفقیت بیشتر از ترس از شکست است.
10- تمایل به کنترل سهل گیر دارند تا سخت گیر.
11- آنها پرورش دهنده ی افکار جدید خود و دیگرانند.
12- در برابر موانع و مشکلات قاطعانه تلاش و پشتکار از خود نشان می دهند.
13- با حالتی جست و جو گر در حال یافتن فرصت های جدیدند.
14- با برنامه ریزی دقیق به طرف هدف تعیین شده خود حرکت می کنند (احمدپور,1383).
خلاقیت می تواند به راههای مختلف در کارآفرینی وارد شود کارآفرین ممکن است ایده ای جدید برای محصول یا خدمت داشته باشد کاری که از آنچه قبلا وجود داشته است متفاوت بوده توسط مشتریان مفید یا مطلوب تلقی گردد. در حقیقت کارآفرینی غالبا بصورت پیگیری فرصتها بدون توجه به منابعی که اکنون در اختیار دارد تعریف می شود (اینترنت , قاسم زاده,1386).
کارآفرینان به بهره گیری از نیرویی که در خود برای حل خلاقانه مسئله ، ریسک پذیری ، تحمل ابهام و ….. سراغ دارند ، قادرند به زیرکی و ظرافت و سرعت هر چه تمامتر ، تهدیدات و تنگناهای محیطی را تبدیل به فرصت کنند و در شرایط سخت مثل کمبود ارز ، تورم ، جنگ و غیره ، فرصتهای جدیدی را کشف و از آنها بهره برداری کنند که هم به نفع خود آنهاست و هم نهایتا ً منجر به رفع تنگناهای جامعه می شود . به عنوان مثال : امروزه به خوبی شاهد هستیم که چطور شرکتهای کارآفرین بزرگ با به کارگیری « استراتژی بازاریابی محیط زیست محور کارآفرینانه گرا »[16] ، تنگناهای « آلودگی محیط زیست » را به یک فرصت و مزیت رقابتی تبدیل کرده اند که نهایتا ً هم خود منتفع شده اند و هم به خواسته های جامعه ، سیاستهای دولت و مسئولیت اجتماعی خود ، لبیک گفته اند (احمدپور , 1383).
خصوصیات و قابلیت های کارآفر ینان را به سه بخش می توان متمایز ساخت: 1) مهارت های کلیدی متهورانه و مبتکرانه 2 ) کارآفرین به عنوان یک مدیر 3) کارآفرین به عنوان یک تاجر یا یک بازرگان .
اگر چه مهارتهای کلیدی گاهی اوقات به نظر می رسد جزء صفات شخصیتی باشندکه همراه انسان به دنیا می آیند ولی برخی از این مهارتها می تواند رشد داده شوند. کارمارامن[17] ( 2002) مهارتهای کلیدی را شامل توجه بیشتر بر ایجاد فعالیت های یادگیری در راستای خودجهت دهی ، نوآوریهای آموزشی و تعلیمی و همچنین محصور کردن مفاهیم آموزشی مرتبط با آموزش حرفه ای را بیان می کند.
ادبیات کارآفرینی بر اساس خصوصیات و صفات یک کارآفرین متمرکز شده است. پیشرفت یک کارآفرین اغلب مهم جلوه می کند. چیزی شبیه یک حادثه بحرانی و تکان دهنده در زندگی یک کارآفرین به شمار می آید. موقعیت آن چیزی است که کارآفرین به هنگام تصمیم گیری آن را انتخاب می کند. هرچند مینربرگ[18] در ادبیات کارآفرینی روی خصوصیات و ویژگیهای کارآفرینان توجه کرده است و به شدت بر ادله تجربی متکی می باشد. یادهر کویپ[19] (1996) بر تعدادی از این صفات نظیر انگیزش نیاز، به خود مختاری ، استقلال، خلاقیت و اصیل بودن، ابتکار عمل داشتن، ریسک پذیری، پیروی از احتمالات ، هدفهای چالشگرانه، اعتماد به نفس ، مرکز کنترل درونی و بردباری اشاره دارد. (0 جرون آنستنک[20] 2003 ترجمه: عزیز زاده )
کارآفرین کیست ؟
در جواب این سوال که چه کسی می تواند کارآفرین باشد ، باید گفت : « کسانی که بتوانند به درستی تصمیم بگیرند ، می توانند کارآفرین باشند .» از واژه ی کارآفرین نیز تعاریف بسیاری ارائه شده است اما چکیده ی این تعاریف را می توان به شرح زیر بیان کرد . کارآفرین کسی است که :
- یک واحد تجاری جدید را تأسیس کند . 2- مدیریت عمومی یک فعالیت تجاری یا تخصیص منابع آن را به عهده بگیرد. 3- بتواند از کالا ، فرآیند ، بازار ، مواد اولیه یا سازمان جدید بهره برداری تجاری کند . 4- مخاطره ی ناشی از زیان یا شکست بالقوه ی یک واحد تجاری را که به طور غیره متعارفی زیاد است ، قبول کند . 5- هدف او دستیابی به سطوح بالای رشد و سودآوری در یک واحد تجاری باشد (احمدپور, 1383).
کارآفرین، توانایی ایجاد ساخت یک دیدگاه از هیچ است کارآفرینی اساسا یک عمل خلاقانه انسانی است ، به کارگیری انرژی در آغاز و پیاده سازی یک پروژه اقتصادی یا یک سازمان ، که صرفا تماشاگران یا تحلیل نمودن این دیدگاه مستلزم خطرپیشگی حساب شده ، چه شخصی و چه مالی است و سپس انجام هر آنچه که ممکن باشد برای کاهش دادن احتمال شکست کارآفرینی، همچنین شامل توانایی ساخت یک تیم اقتصادی یا کارآفرین برای پیاده سازی مهارتها و استعدادهای فرد است . حس کردن فرصتهایی که دیگران آن را آشوب و نابسامانی می بینند.
اینکه چگونه منابع را یافته و آن را کنترل کرد. (گرامی نژاد ، 1385)
کارآفرین به منظور تحقق ایده اش عوامل مورد نیاز مانند نیروی انسانی ، تجهیزات مواد اولیه و سرمایه را فراهم می آورد و با استفاده از قدرت تصمیم گیری ، مهارت ها و استعدادهای فردی ، ایده اش را محقق می سازد و به وسیله طراحی، سازماندهی، راه اندازی و مدیریت واحد جدید ، به کسب درآمد بپردازد.
همچنین در این راه خطرات شکست را به دلیل فعالیت در محیط غیر قابل کنترل و مبهم می پذیرد. بطور خلاصه کارآفرین سازمان دهنده و فعال کننده یک واحد اقتصادی یا غیر اقتصادی به منظور دستیابی به سود دستاوردهای شخصی یا اجتماعی است . ( سعیدی کیا، 1385)
اگر منشاء تقریبا هر کسب کاری را در دنیا بررسی کنیم یک کارآفرین می یابیم – فردی که یک ایده یا یک فرصت برای ارائه یک فرآورده یا خدمت را به نحوی سودآور تشخیص داده و صرف نظر از اشکالاتی که در سر راهش وجود داشته آن را به ثمر رسانده است, با توجه به مانع های زیادی که بر سر راه یک کارآفرین در چنین طرح پیچیده ای وجود دارد , خلاقیت قابل ملاحظه ای لازم است( اینترنت , قاسم زاده 1386).
به بیانی دیگرکارآفرین ، فردی است که دارای ایده و فکر جدید است و از طریق فرآیند تأسیس و ایجاد یک کسب و کار( کسب و کار در منزل[21] ، کسب و کار الکترونیکی[22] e –، کسب و کار مجازی[23] ، کسب و کار کوچک و متوسط SME [24] ، کسب و کارخانوادگی[25] و قبول مخاطره ی مالی و اجتماعی ، محصول یا خدمات جدیدی را به بازار معرفی می کند . او کسی است که توانایی درک و پیدا کردن خلاها و فرصت ها را دارد و از طریق پرورش فکر و تبدیل فکر خود به یک محصول و خدمات جدید ، در جامعه اقدام به ارزش آفرینی از هیچ می کند (احمدپور , 1383).
کارآفرینی و توسعه :
با تغییر و تحولات سریع و شتابان محیط بین المللی و گذر از جامعه ی صنعتی به جامعه ی اطلاعاتی و جهانی شدن اقتصاد ، مباحثی اساسی درباره ی راهکارهایی که منجر به توسعه و رشد اقتصادی و حل معضلات اشتغال ، عدالت اجتماعی و رفاه جامعه مطرح می شود ، ارائه می گردد . با توجه به شرایط فوق یکی از مفاهیم جدید ، نقش کارآفرینی در توسعه ی پایدار در جوامع دارای پتانسیل بالا و جوامع خواهان تحول و تغییر است . به نظر بسیاری از دانشمندان سوال اصلی در اذهان عمومی این است که چرا کشورشان نسبت به کشورهای دیگر عقب افتاده است و چگونه می شود راه ترقی و پیشرفت را هموار کرد . این سوال بیشتر در ذهن نخبگان دانشگاهی و قشر روشنفکری عمیق تر است . « دلیل این که ما هر روز بیشتر عقب می مانیم ، چیست ؟ » با توجه به این که وقتی افراد یک جامعه از نظر فردی ، هوشی و استعداد و مهارت خود را با افراد و کارگزاران سایر جوامع مقایسه می کنند ، هیچ نقصانی در خود نسبت به آنان نمی یابند . پس دلیل این عقب ماندگی چیست ؟
به عبارت دیگر پیش فرض اساسی این است که کشوری موفق و توسعه یافته است که قدرت ایجاد شرکتهای برتردرسطح کلاس جهانی را داشته باشد . در پاسخ به سوال که چگونه می توان این شرکتهای موفق کلاس جهانی را تأسیس کرد بایستی دراین مسیر جست و جو کردکه اساساً چه کسانی خالقان این شرکت های موفق کلاس جهانی هستند ؟ ازاین افراد بعنوان قهرمانان توسعه ،خالقان ارزش ها، وکارآفرینان یاد می کنیم . بنابر این کارآفرینانها به عنوان لکوموتیورانان توسعه ، نقش اساسی دراین شرکت های کلاس جهانی را به عهده دارند و کشوری درآینده در مسیرتوسعه پایدار قرارمیگیرد که ساز و کارهای ایجاد شرکت های درکلاس بین المللی را هرچه بیشتر و سهل تر فراهم کند (احمدپور, 1383).
کارآفرینی و اقتصاد:
در شرایط گذر یک جامعه ی صنعتی به سمت جامعه ی اطلاعاتی ، بنیان های تبدیل ماده و انرژی به دانش و دانایی تغییر می کند و جامعه به جای توجه به نیروی بازو مدار به نیروی مغز مدار توجه می کند . از سطح کلان جامعه گرفته تا سازمان ، کار و نیروی انسانی دچار تغییرات مداوم مرتبط با محیط بین المللی می شوند . ضرورت دارد تا مدیران ما نیز با مفاهیم جدید کسب و کار آشنا شوند (احمدپور, 1383).
بوجود آوردن شرایط خارجی مناسب در سه محور , اقتصاد, سیاست و علم, تعیین کننده رشد و توسعه خلاقانه در هر اجتماع است. اهمیت حیاتی رشد نظام های طبقه بندی اطلاعات علمی در کشور نباید از دید برنامه ریزان دور شود. (احمدپور و مقیمی , 1385).
[1] Kuranko . Donald.F
[2] – Individual entrepreneurs – independent entrepreneurship
[3] – Intrapreneurs – intrapreneurship (intrapreneuring )
[4] – Entrepreneurial Organizatron – corporate entrepreneurship
[5] – (individual or independent entreprenurs )
[6] – intrapreneurs
[7] – intrapreneur
[8] – Carland
[9] Need for Achievement
[10] Risk beaning
[11] Indepen dence
[12] Lo cus of control Internal
[13] Innovation
[14] Self- Confidence
[15] Technical Knawledge
[16] – enviropreneurial, marketing strategy
[17] – Kamaramen
[18] – Minner Berg
[19]– Yaddherquip
[20] – Jrown Anstenk
[21] – home business
[22] – business
[23] – virtual business
- Small medium enterprises
[25] – Family business
فرضیه های پژوهش :
فرضیه اصلی: آموزش خلاقیت بر افزایش نگرش کارآفرینانه بیکاران مؤثر است .
فرضیه های فرعی:
1) آموزش خلاقیت بر افزایش رفتار کارآفرینانه مؤثر است.
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
